نيتازن ها چي هستن؟

نیتازن ها گروهی از مواد مخدر ساخته شده در آزمایشگاه هستند که سال ها پیش توسط شرکت های داروسازی به عنوان یک جایگزین برای مورفین توسعه یافته اند، اما به دلیل خطرات بیش از حد مصرف، کنار گذاشته شده اند.امروزه هنوز هیچ کاربرد پزشکی تایید شده ای برای نیتا/زنز وجود ندارد.برخی از نیتا/زن های رایج شامل متو/نیتا/زن و ایزوتو/نیتا/زن هستند که دو مورد شایع ترین موارد تشخیص داده شده در بیش از حد هستند. نیتا/زن ها برای اولین بار در بازار مواد مخدر ایالات متحده در سال 2019 شناسایی شدند.

Nita/zenes در اشکال مختلف وجود دارد، از جمله پودر های سفید یا قهوه ای / زرد و عمدتا در قرص های غیرقانونی خریداری شده، هروئین و دیگر مواد مخدر یافت می شود.اما همچنین از راه های دیگری مانند سیگار کشیدن یا تنفس مصرف می شوند..

چرا اینقدر خطرناکند؟

نیتا/زن ها بسیار قوی هستند، تحقیقات نشان می دهد که ممکن است بیش از 40 برابر قوی تر از فنت/آنیل باشند. این قدرت بالا باعث اعتیاد آنها می شود و خطر ابتلا به بیش از حد مرگبار را افزایش می دهد.به خصوص برای اولین بار مصرف کنندگان با تحمل کم.

نیتا/زن ها همچنین در قرص های تقلبی که شبیه داروهای نسخه ای واقعی ساخته شده اند یافت شده اند، که خطر مصرف بیش از حد را بیشتر می کند.در حالی که ممکن است اثرات کوتاه مدت مانند آرامش و تسکین درد را داشته باشند، مصرف طولانی مدت منجر به اعتیاد، مشکلات تنفسی، آسیب مغزی و سایر عوارض جدی می شود.

استراتژی های پیشگیری

برای مقابله با افزایش نیتا/زن ها نیاز به یک رویکرد چند وجهی با تمرکز بر پیشگیری است. استراتژی های کلیدی شامل:

• افزایش آگاهی: آموزش مردم، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و اولین پاسخ دهندگان در مورد ظهور NITAZ / ENES و قدرت شدید آنها بسیار مهم است.
• گسترش دسترسی به نالوکسون: اطمینان از دسترسی گسترده و توزیع داروی معکوس کننده بیش از حد مصرف نالوکسون بسیار مهم است.زیرا ممکن است نیاز به دوز های بالاتر برای مقابله موثر با بیش از حد مصرف نیتاز/ ان باشد..
• بهبود تشخیص سریع: توسعه قابلیت های تست سریع در محل برای تشخیص وجود نیتاز/این ها به شناسایی این مواد در عرضه مواد مخدر کمک می کند.
• تقویت نظارت: افزایش نظارت و جمع آوری داده ها در مورد گسترش نیتاز/این ها پاسخ های بهداشت عمومی را آگاه می کند.
• حمایت از درمان و بهبود: افزایش دسترسی به خدمات درمان اعتیاد و بهبود مبتنی بر شواهد همچنان یک استراتژی طولانی مدت مهم برای مقابله با بحران اساسی اپیوئید است.