سرخک: گسترش سریع - چگونه از خود محافظت کنیم؟

سرخک، یک بیماری بسیار مسری که توسط ویروس سرخک ایجاد می شود، عمدتاً در فصل زمستان و بهار رخ می دهد.افرادی که واکسن سرخک دریافت نکرده اند، بیش از ۹۰ درصد احتمال ابتلا به این بیماری را پس از قرار گرفتن در معرض آن دارند.، با بیشترین شیوع در بین کودکان 1-5 ساله.

افراد آلوده تنها منبع انتقال هستند، زیرا ویروس سرخک می تواند در ترشحات چشم، بینی، دهان و حنجره آنها یافت شود (مانند اشک، ترشحات بینی،اسپوتوم) و همچنین ادرار و خون.

دوره ی انکوباسیون سرخک ۱۰ تا ۱۱ روز است. در ابتدا علائم شبیه به سرماخوردگی معمولی است اما به علائم شدیدتری مانند قرمز شدن چشم ها، تورم پلک ها، اشک ریزی،حساسیت به نور، عطسه کردن و سرفه. شایع ترین عارضه سرخک برونکاپلومونی است که در حدود 10 درصد موارد رخ می دهد. عارضه های دیگر شامل لارنژیت، اتیتوس رسانه ای،و عفونت مغزی.

سرخک در جمعیت عمومی، به ویژه در میان نوزادان و کودکان کوچک بسیار حساس است. با این حال، در سال های اخیر، سن شروع به دلیل واکسیناسیون گسترده سرخک تغییر کرده است.اگرچه واکسیناسیون در دوران کودکی ایمنی طولانی مدت را فراهم می کنددر این روش، تیترهای آنتی بادی ممکن است به تدریج با گذشت زمان کاهش یابد، که نیاز به واکسیناسیون های تقویت کننده برای تقویت ایمنی دارد.برخی از افراد ممکن است پس از واکسیناسیون اولیه ضد سرخک، به 100٪ تبدیل خون نرسند.، و پاسخ ایمنی با گذشت زمان تضعیف می شود، که اهمیت واکسیناسیون مکمل با واکسن سرخک را بیشتر برجسته می کند.

اقدامات پیشگیرانه اصلی در برابر سرخک شامل به حداقل رساندن تماس با بیماران و اعضای خانواده آنها، تمرین بهداشت خوب، تزریق به موقع واکسن سرخک،تضمین گردش هوا در محیط داخلی، کاهش بازدید از مکان های عمومی در فصل اوج، انجام ورزش فیزیکی و تقویت مقاومت بدن در برابر بیماری.