زندگی با اچ آی وی: همه گیری شایعی که دیگر به عنوان یک بیماری همه گیر در نظر گرفته نمی شود

آیا می‌توان به همه‌گیری HIV پایان داد، و آیا ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و برنامه‌ریزان بریتانیا می‌توانند مطمئن باشند که تا زمانی که HIV در سطح جهانی شکست بخورد، در نبرد پیروز می‌شوند؟

در حالی که COVID-19 تنها پس از چند ماه به عنوان یک بیماری همه گیر اعلام شد و اکنون می توان آن را تحت کنترل در نظر گرفت، همه گیری HIV/AIDS بیش از چهار دهه ادامه داشته است و میلیون ها نفر را در سراسر جهان کشته است.علیرغم تأثیر جهانی، HIV به ندرت «همه‌گیری» خوانده می‌شود، و بسیار مهم است که بدانیم تا زمانی که جامعه جهانی برای کنترل و در نهایت ریشه‌کن کردن HIV با یکدیگر همکاری نکنند، نبرد علیه این ویروس نمی‌تواند پیروز شود.

دستور کار جهانی بهداشت باید پرداختن به HIV به عنوان یک بیماری همه گیر را در اولویت قرار دهد و در جهت ریشه کنی آن برای دستیابی به آینده ای سالم تر برای همه، از جمله کشورهای دارای سیستم های بهداشتی پیشرفته مانند بریتانیا، تلاش کند.

تاریخچه جهانی HIV

بیش از چهار دهه، که طی آن بیش از 40.1 میلیون نفر در سراسر جهان جان خود را از دست داده اند، در حالی که 38.4 میلیون نفر در حال حاضر مبتلا به HIV هستند.در حالی که بریتانیا پیشرفت قابل توجهی در درمان HIV و استراتژی بهداشت عمومی داشته است، فقر، محرومیت، استثمار، تعصب و تبعیض همچنان مانع از دسترسی بسیاری در سراسر جهان به مراقبت های مورد نیازشان می شود.

علیرغم آمار بالای مرگ و میر، WHO از HIV به عنوان یک بیماری همه گیر یاد می کند تا یک بیماری همه گیر، احتمالاً به این دلیل که دیگر افراد زیادی را در کشورهای ثروتمند نمی کشد.اکثر مرگ و میرهای سالانه مرتبط با اچ آی وی/ایدز در خارج از غرب، به ویژه در آفریقا اتفاق می افتد، جایی که تقریباً از هر 25 بزرگسال یک نفر مبتلا به HIV است.سازمان ملل متحد متعهد شده است تا اپیدمی ایدز را تا سال 2030 ریشه کن کند، اما تقریباً سه چهارم میلیون نفر سالانه در سراسر جهان بر اثر این ویروس جان خود را از دست می دهند که نیاز فوری به دسترسی بیشتر به آزمایش و درمان را برجسته می کند.

چقدر به این اهداف جهانی نزدیک هستیم؟

در حالی که برخی از اهداف مانند کاهش انتقال HIV از مادر به کودک محقق شده است، تنها 68 درصد از افراد مبتلا به HIV در سراسر جهان از نظر ویروسی سرکوب می شوند، که نشان می دهد کار قابل توجهی باید انجام شود.بریتانیا نقش مهمی در شکل دادن به دستور کار در جهت حذف HIV به عنوان یک مشکل بهداشت جهانی ایفا کرده است، اما باید به سرمایه گذاری در برنامه های تحقیقاتی، پیشگیری و درمانی در داخل و خارج از کشور ادامه دهد تا تا سال 2030 به این هدف دست یابد. دستور کار از طریق تعهد قوی، استراتژی‌های نوآورانه، و مشارکت‌های تاثیرگذار، پرداختن به عوامل اجتماعی، ساختاری و اقتصادی HIV برای ایجاد یک پاسخ جهانی عادلانه به همه‌گیری.