بیماری آلزایمر (AD) یک اختلال عصبی پیشرفته است که عمدتاً بر افراد مسن تأثیر می گذارد و منجر به کاهش شناختی و از دست دادن عملکرد روزانه می شود.عوامل متعددی به توسعه آن کمک می کنند. پیری مهم ترین عامل خطر است، با احتمال ابتلا به AD که بعد از سن 65 به طور چشمگیری افزایش می یابد. علاوه بر این، عوامل سبک زندگی مانند سلامت قلبی عروقی،رژیم غذایی و فعالیت بدنی با شروع و پیشرفت بیماری مرتبط است..

بیماری آلزایمر یک نگرانی مهم در زمینه بهداشت عمومی جهانی است که میلیون ها فرد و خانواده های آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.برآوردهای اخیر نشان می دهد که حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به انواع مختلف زوال عقل هستنداین آمار نگران کننده نیاز فوری به استراتژی های موثر پیشگیری و درمان در مقیاس بین المللی را نشان می دهد.به عنوان شیوع این بیماری ناتوان کننده همچنان در حال افزایش استمقابله با این چالش برای بهبود کیفیت زندگی افراد تحت تاثیر بسیار ضروری است.

پیشرفت های اخیر در شناسایی نشانگرهای بیولوژیکی، تشخیص زودهنگام آلزایمر را بهبود بخشیده است.در حال بررسی هستند برای پتانسیل خود را به نشان دادن وجود بیماری آلزایمرآخرین استانداردهای تشخیصی این نشانگرهای زیستی را به سه گروه تقسیم می کنند و بر اهمیت ادغام آنها در عمل بالینی برای تشخیص دقیق تاکید می کنند.روش های تشخیص فعلی شامل ارزیابی های روانشناسی عصبی است، تکنیک های تصویربرداری مانند MRI و آزمایش خون که این نشانگرهای زیستی را تجزیه و تحلیل می کنند.

اقدامات پیشگیرانه برای بیماری آلزایمر بر حفظ یک سبک زندگی سالم تمرکز دارد. ورزش منظم، یک رژیم غذایی متعادل غنی از آنتی اکسیدان ها،مشارکت شناختی و تعامل اجتماعی همگی با کاهش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط هستند.مدیریت سلامت قلبی عروقی و کنترل دیابت و فشار خون بالا نیز در کاهش خطر آلزایمر بسیار مهم است.

در نتیجه، بیماری آلزایمر چالش های قابل توجهی را برای افراد و سیستم های مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان ایجاد می کند.بهبود روش های تشخیص از طریق نشانگرهای بیولوژیکی و اتخاذ استراتژی های پیشگیرانه گام های ضروری در مقابله با این مشکل فزاینده بهداشت عمومی است.